Portret dziewczynki w niebieskim kapeluszu (znany także pod tytułem Portret dziewczynki w płaskim kapeluszu) - obraz Stanisława Wyspiańskiego wykonany techniką pastelową w 1895 roku. Znajduje się w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie. Jego twórczość była wszechstronna: jako malarz wyspecjalizował się w tworzeniu secesyjnych obrazów techniką pastelu ( Autoportret z żoną, 1904; Macierzyństwo, 1905); jako architekt zasłynął też stworzeniem między innymi polichromii do kościoła Franciszkanów w Krakowie (1897).
Reprodukcja obrazu "Portret chłopca" Stanisław Wyspiański ParosArt
Jednym z jego najbardziej znanych portretów jest portret dziewczynki, którego tajemnice chcemy dziś odkryć. Obraz przedstawia młodą dziewczynkę o delikatnej twarzy, oczach pełnych ciekawości i uroku, które idealnie oddaje duszę dziecka. Wydaje się, że artysta chciał uwiecznić niewinność, czystość i naturalność dzieciństwa. Portrety dzieci (1) 1893. Olej, płótno. 65 x 46 cm. Muzeum Narodowe w Warszawie. 1893. Pastel. 51 x 32,5 cm. Muzeum Narodowe w Warszawie. 1893. Pastel na kartonie. 41 x 31 cm. Stanisław Wyspiański uchwycił na portretach nie tylko naturalną urodę, ale i temperament dziecka. Wykonane swobodnie i bez natrętnej perfekcji wizerunki ukochanych pociech artysty, Helenki, Mietka i Stasia, dziś podziwiać można w największych polskich muzeach. Stanisław Wyspiański i Teodora Teofila Pytko. Portret dziewczynki w niebieskim kapeluszu. 1. DO SCHOWKA. Twórca (wytwórnia): Wyspiański, Stanisław (1869-1907) - autor. Tytuł (nazwa): Portret dziewczynki w niebieskim kapeluszu. Data powstania: 1895. Miejsce powstania / znalezienia: Europa / Polska.
Stanisław Wyspiański, Portret Franciszka Wyspiańskiego, ojca artysty
PORTRET DZIEWCZYNKI, 1895. pastel, papier Ingres naklejony na tekturę. 40,3 x 37,2 cm (w świetle passe-partout) sygn. p.d.: S WYSPIAŃSKI 1895. Na odwr. drukowana nalepka antykwariatu czynnego w Krakowie w latach okupacji niemieckiej (1940-1945?): MALARSTWO-RZEŹBA- | SPRZEDAŻ-KUPNO-OCENA | HALINA GRZYBOWSKA | Kraków. ul. Zwierzyniecka 14. Pozostawił po sobie ogromny dorobek artystyczny. Znany jest głównie jako twórca dramatu Wesele oraz autor pasteli przedstawiających widoki Krakowa. Należący do naszej kolekcji portret dziewczynki zdradza fascynacje artysty folklorem. Nie był on odosobniony w swoich umiłowaniach do kultury chłopskiej. Portret dziewczynki w niebieskim kapeluszu - obraz Stanisława Wyspiańskiego wykonany techniką pastelową w 1895 roku. Znajduje się w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie. Stanisław Wyspiański. "Portret dziewczynki w czerwonej sukience", 1895, pastel, 46,5 x 32,5 cm, Muzeum Narodowe, Warszawa.
Stanisław Wyspiański
Stanislaw Wyspianski - dzieci (2) Portrety dzieci (2) Portret dwóch dziewczynek. 1895. Pastel. 46 x 54,5 cm. Muzeum Narodowe w Warszawie. 800x670. Informacje. Tytuł: Dziewczynka w niebieskim kapeluszu. Twórca: Stanisław Wyspiański. Data utworzenia: 1895. Technika: pastel, papier. Ukazana modelka jest nieobecna, mimo pozornej bliskości -.
Stanisław Wyspiański często portretował dzieci w nieupozowanych sytuacjach, również na tym obrazie dziewczynka wygląda tak, jakby ktoś zaskoczył ją wchodząc do pokoju. Na płótnie widoczna jest technika malarska charakterystyczna dla Wyspiańskiego - artysta malował przy pomocy płaszczyznowych plam barwnych, zamkniętych wyraźnym konturem. Stanisław Wyspiański, żeniąc się 17 listopada 1900 roku z Teofilą (dziewczyną chłopskiego pochodzenia) usynowił jej najstarszego, nieślubnego syna Teodora (zmarłego w wieku 16 lat na tyfus), wspólnie mieli też przed ślubem córkę Helenę (1895-1971) i syna Mieczysława (1899-1920). Już po ślubie urodził się im jeszcze syn Stanisła w (1901-1967).
Stanisław Wyspiański „Portret Wandy Siemaszkowej w stroju scenicznym
Ale najsłynniejszym przykładem portretu podwójnego jest Macierzyństwo z 1905 roku. Stanisław Wyspiański, Macierzyństwo | 1905, Muzeum Narodowe w Krakowie. Pomimo istnienia, dość ogólnych zresztą, związków kompozycyjnych łączących wymienione tutaj obrazy - nie może być jednak mowy o jakimkolwiek „przeniesieniu" czy też powieleniu pomysłu. Interpretacja. Dzieło Wyspiańskiego rozczula odbiorcę. Ukazana na nim dziewczynka - wciąż będąca w dziecięcym wieku - z wielkim spokojem spogląda w dal, obejmując własne ciało. Zdaje się być pogrążona w świecie marzeń - bezpiecznym, komfortowym. Patrząc na nią, można także odnieść wrażenie, iż odczuwa smutek, żal.
